منکرات شامل همه کارهای حرام می شود و انسان باید آنها را ترک کند و دیگران را نیز باز دارد. اکنون به پاره ای از منکرات که نمود بیشتری دارد اشاره میکنیم:
 
١. یکی از کارهای حرام و منکرات مهم، توهین به مقدسات دین است. در آیین اسلام برای برخی مسائل حریم و جایگاه ویژه ای در نظر گرفته شده است که همگان باید در حفظ و پاسداری از آن حریم ها هوشیار بوده، مراقبت لازم را به عمل آورند؛ مانند حریم ذات اقدس الهی، پیامبر اعظم ، امامان معصوم ، قرآن کریم و آنچه جزو ضروریات اسلام است. کسی حق ندارد به حریم خداوند متعال، یا پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) و دیگر پیشوایان معصوم علیهم السلام اهانت کند. اگر کسی به خدا، پیغمبر، امام، قرآن و آنچه که از ضروریات اسلام است توهین کند، چیزی از ارزش های دینی باقی نمی ماند و چنین توهینی حرام است. این قبیل از ارزش ها خط قرمز است و هر مسلمانی باید برای جلوگیری از چنین منکری حساسیت لازم را نشان دهد. لذا اگر مسلمانی آگاهانه و با عناد مرتکب چنین منکری شود، از اسلام خارج شده و حکم ارتداد او مسجل می شود. 
 
از این رو بود که وقتی سلمان رشدی به ساحت مقدس پیامبر بزرگوار اسلام و قرآن کریم اهانت بزرگی را مرتکب شد، امام راحل واکنش شدیدی نشان داده و حکم قتل او را صادر کرد. باید یادآور شد که ترویج و تبلیغ عقاید باطل، یکی از محرمات است. پس کسی نمی تواند به وسیله زبان یا قلمش در نشریات، کتاب های پایگاه های اطلاع رسانی و شبکه جهانی اطلاع رسانی، یا در حال تدریس، عقاید باطل را ترویج و به معتقدات درست و صحیح توهین کند.
 
جای تأسف است که انسان بشنود یا ببیند در رسانه یا مرکزی به مقدس ترین موضوعات دینی مردم اهانت، و به جای آن از عقاید باطل و بی اساس دفاع می شود. مردم باید غیرت دینی داشته باشند و واکنش نشان داده و جلوی چنین فرد یا افرادی را بگیرند.
 
۲. یکی از منکرات مهم تضعیف حکومت اسلامی است. حکومتی که با فداکاری هزاران شهید و جانبازی هزاران جانباز و تحمل کردن هزاران مشکل برقرار شد، و کسی بخواهد آن را تضعیف کند و به نام آزادی هر چه خواست انجام دهد و بنویسد، حرام است و بر دیگران واجب است جلویش را بگیرند. در کجای دنیا آزادی با تفسیرهای غلطی که برخی افراد از آن دارند، وجود دارد؟ اگر چنین آزادی مورد قبول اندیشمندان و دست اندرکاران کشورهای گوناگون بود، دیگر دستگیری افراد و بازداشت آنان و محاکمه و زندان و مجازات معنا نداشت! آیا رواست افرادی به نام آزادی، آرامش مردم را از بین ببرند یا به مقدسات مورد احترام آنان توهین نمایند؟ هرگز چنین نیست! 
 
٣. نیز یکی از منکرات و کارهای حرام که آثار نامطلوبی برای جامعه به بار می آورد، توجه نکردن به وظایف شغلی و ترک آنهاست. اگر انسان در جایی مشغول به کار شد و طبق قانون می بایست روزی هفت یا هشت ساعت کار کند، باید به تعهد خویش پایبند باشد. صحیح نیست که مثلا کسی بگوید من کاری به این کارها ندارم، اگر به محل کار می روم برای این است که حقوقم را بگیرم، نه این که کار مردم را راه بیندازم. حضور فیزیکی خود را در آنجا حفظ می کنم، ولی کاری را که دلم خواست انجام می دهم. کار مردم را انجام نمی دهم وتنبلی می کنم و... این رفتار جزو محرمات است. کسی که سر کاری می رود، باید مأموریت شغلی خود را به خوبی انجام دهد. یک کارمند یا کارگر اگر یک ساعت تنبلی کند، نه تنها حقوق آن ساعت را طلبکار نیست، بلکه فعل حرام نیز بجا آورده است. کارمندی که کار ارباب رجوع خود را عقب می اندازد، در حالی که می تواند امور آنان را زودتر انجام دهد بلکه برخورد خوش آیندی نیز ندارد، این از محرمات است، و باید او را از این کار نهی کرد.
 

ربا یکی از منکرات بزرگ و وجوب نهی از آن

آیات فراوانی از قرآن، ربا را با عناوین مختلف تحریم و به شدت از آن نهی کرده است. در آی های چنین آمده است
(الَّذِینَ یَأْکُلُونَ الرِّبَا لَا یَقُومُونَ إِلَّا کَمَا یَقُومُ الَّذِی یَتَخَبَّطُهُ الشَّیْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ۚ ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا إِنَّمَا الْبَیْعُ مِثْلُ الرِّبَا ۗ وَأَحَلَّ اللَّهُ الْبَیْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا ۚ فَمَنْ جَاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَانْتَهَىٰ فَلَهُ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ ۖ وَمَنْ عَادَ فَأُولَٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ )( بقره، آیه ۲۷۵)
 رباخواران مانند دیوانه ها هستند. قیام و حرکت آنها مانند آدم دیوانه و مبتلا به صرع است، وقتی می خواهد، قیام کند، مثل آدم دیوانه قیام می کند. این بدان جهت است که آنان گفتند: داد و ستد مثل «ربا» ست، در حالی که خداوند، داد و ستد را حلال و ربا را حرام کرده است.
 
در تفسیر آیه یاد شده مفسران معمولا آورده اند: آدم رباخوار در قیامت به گونه ای است که نمی تواند برای حساب و کتاب و مراسم قیامت از جایش حرکت کند. در حدیثی پیغمبر اکرم صلى الله علیه وسلم فرمودند: «آن گاه که به معراج رفتم، افرادی را دیدم که هر چه می خواهند از زمین برخیزند.
 
مرحوم عمید در فرهنگ فارسی در تعریف صرع می نویسد: بیماری عصبی که در انسان باعث تشنج و فقد شعور می گردد و غالبا با حالت افتلاج و تشنج و احساس درد و سستی در اعضا بدن شروع می شود و مریض ناگهان به زمین می افتد و دندان ها را به هم می فشارد و چهره اش کبود و بدنش مانند چوب می شود. و یا می گویند: نوعی بیماری که باعث سده دماغی شده و از خلط غلیظ حادث می شود و اعضای تنفسی را از اعضایش منع غیر تام میکند (بیماری تنفسی). در بسیاری از عوارض؛ چون نقص غدد درونی ( تیروئید و....) و نیز خلل دستگاه گوارش، یبوست، تعفن بعضی غده های بینی و کرم معده و عوارض دیگر، صرع پدید می آید.
 
نمی توانند از جهت بزرگی شکم هایشان به آن قدر شکم و جثه شان سنگین است که نمی توانند از جا حرکت کنند! - از جبرئیل پرسیدم: اینها چه کسانی اند؟ فرمود: «رباخوارند، و هر صبح و ظهر بر آتش جهنم عرضه می شوند. و منتظر حساب هستند، تا رسما وارد دوزخ شوند».
 
منبع: مهم ترین واجب فراموش شده: امر به معروف و نهی از منکر، آیة الله ابراهیم امینی، صص45-41، مؤسسه بوستان کتاب (مرکز چاپ و نشر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم)،قم، چاپ دوم، ۱۳۹۲